معرفی الموت،روستای وناش و کینه خاز

معرفی الموت و روستای وناش و همچنین خلاصه عملکرد و فعالیت های ده ساله شورای اسلامی روستای وناش از توابع بخش رودبار الموت

معرفی الموت،روستای وناش و کینه خاز

معرفی الموت و روستای وناش و همچنین خلاصه عملکرد و فعالیت های ده ساله شورای اسلامی روستای وناش از توابع بخش رودبار الموت

علت مهاجرت برخی از ساکنین الموت و روستای وناش

این روستا به دلیل دور بودن از مرکز الموت و قرار گرفتن در ارتفاعات صعب العبور و حتی ارتفاع بالاتری از قلعه حسن صباح کمتر مورد توجه مسئولین منطقه و حتی استان قرار گرفته و به همین دلیل بسیار محروم از امکانات عمرانی بوده . اغلب ساکنین روستا نیز مانند سایر روستاهای الموت به دلیل نبودن امکانات رفاهی و عمرانی روستا را ترک و به شهرهایی چون قزوین ، تهران ، کرج ، نظرآباد ، هشتگرد و تنکابن کوچ نموده اند و تقریباً بسیار کمی از روستائیان که آن هم دامداران می باشند که به امور دامداری مشغول هستند در روستا باقی مانده اند .

هرچند تعدادی از مردم و اهالی روستا دیار و وطن خود را ترک نموده اند به الموت و به ویژه به روستای خود عشق می ورزند و همیشه در اندیشه بازگشتن به روستا بوده اند.

در اینجا لازم است به بخشی از علل مهاجرت مردم الموت بپردازیم:

1_ زندگی سخت و طا قت فرسا به علت کوهستانی بودن منطقه الموت.

2_امکا نا ت تحصیلی در مقا طع مختلف بسیار اندک بوده.

3_امکانات عمرانی و رفاهی کمتر مورد توجه قرار گرفته.

4_امکانات اشتقال زایی در مشاغل مختلف با توجه به فعالیتهای شقلی در الموت محدود بوده بطور مثا ل محدودیت در چراگاه دام و یا درکشاورزی.

5_امکانات نقل انتقال وعرضه محصولات تولید شده دامی ی و یا کشاورزی به بازار بسیار محدود بوده.

6_ توجه کمترمسئولین استان قزوین به الموت به علت دور بودن از مرکز استان.

7_برخوردار نبودن از جاده ی ماشین رو مناسب جهت رساندن محصولات به بازار و رفت آمد ساکنین الموت.

8_زندگی کوچ نشینی اجباری با توجه به شرایط جغرافیایی و آب و هوای منطقه ی الموت.

به راستی که قبل از سالهای 1381روستای وناش کاملا تخریب و تبدیل به تلی از خاک شده بود و هیچ گونه اثاری از ان بناهای قدیمی از خانه های گلی و طویله وحتی از ان مزارع زیبا و دیدنی مشاهده نمیشد.اهالی با نگاهی حسرت امیز ناظر بر ویرانی روستای خویش بودند . از ان تصویر زیبای ابراهیم یوسفی که حدود پنجاه سال قبل از روستای وناش از منطقه بشمک به تصویر کشیده بود .دیگر جز تلی از خاک چیزی باقی نمانده بود. و اهالی حتی در فصل تابستان بر اب و هوا خوری به منطقه سلی سرا میرفتند واین موضوعات برایم نگران کننده بود ومرا ناراحت میکرد و احساس خوبی بر این موضوع نداشتم بنابر این بر ان بر امدم تا به همراهی دوست بزرگوارم شمس الله غلامی و سایر دوستانم و به کمک اهالی بزرگواره روستاه و مسئولین منطقه و استان در جهت احیای و حیات دو باره روستاه اقدام نمایم و خوشبختانه به مدت ده حاصل تلاش و همت وناشی نو  را پایه ریزی نمودیم که سبب تقییرات و تحولات فراوان در جهت عمرا ن و ابادی روستا به عمل امد . و ان روستای زیبا و دیدنی دو باره شکل امروزه به خو د گرفت و سبب باز گشت اهالی در نتیجه روی اوردن مردم به سمت کشاورزی و دامپروری شده است


گردآورنده:(بهروز رمضانی وناشی)نظرات و پیشنهادات خود را به شماره(09367776920)پیامک نمایید.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد