معرفی الموت،روستای وناش و کینه خاز

معرفی الموت و روستای وناش و همچنین خلاصه عملکرد و فعالیت های ده ساله شورای اسلامی روستای وناش از توابع بخش رودبار الموت

معرفی الموت،روستای وناش و کینه خاز

آشنایی و تاریخچه وناش

(وناش یکی از زیبا ترین و دیدنی ترین روستاهای منطقه الموت است)

(الموت بهشت روی زمین است و مناظر وناش در بهار یکی از زیباترین مناظر جهان است)

ان چه مسلم است تمدن دیرینه و کهن روستای وناش و کینه خاز بر هیچ کسی پوشیده نیست زیرا که اثار به جای مانده از ان دوران گذشته در اطراف دو روستا خود گواه محکمی بر این ادعاست و همواره یکی از سئوالاتی که در ذهن اهالی الموت و مردم دو روستای فوق ایجاد شده است بر نحوه شکل گیری و پدید امدن و اغاز سکونت مردم وناش و کینه خاز از چه دورانی از تاریخ بوده است .

روستای وناش یکی از مناطق دور افتاده و محروم با مناظر بسیار زیبا با مردان و زنان سخت کوش و پر تلاش و ساده و مهربان به عنوان یک روستای قدیمی در میان رشته کوههای بلند و سر به فلک کشیده البزر قرار دارد و جز بخش رودبار الموت استان قزوین می باشد و فاصله آن نسبت به مرکز الموت معلم کلایه از مسیر آتان حدود 30 کیلومتر میباشد و فاصله آن نسبت به مرکز الموت معلم کلایه از مسیر زوارک 25 کیلومتر و فاصله آن نسبت به مرکز استان قزوین 110 کیلومتر میباشد که در شمال شرقی منطقه الموت قرار دارد از شمال به روستای کینه خاز یا بالا وناش و رشته کوههای سیالان و به تنکابن و از جنوب به روستاهای زوارک و سراج محله و از مغرب منطقه بشمک و ایلان واتان و هنیز و از مشرق به کچلات وهزارچان محدود است .

فاصله از هرانک تا اتان 10 کیلومتر و از آتان تا روستای وناش 10.5 کیلومتر می باشد که جمعا این مسیر 20.5 کیلومتر می باشد که حدود 10 کیلومتر روستای آتان جاده آسفالت می باشد و مابقی مسیر خاکی است و در درجه 3 روستایی محسوب می شود .

فاصله از مسیر روستای هرانک تا زوارک 9 کیلومتر و از زوارک به وناش 7 کیلومتر است که از این مسیر جمعا 16 کیلومتر از هرانک به وناش می باشد.

این روستا بسیار قدیمی که 1000 سال قدمت دارد که از سبزوار مشهد به این منطقه وارد و سکنا گرفته اند و نام این روستا در قدیم بنفشه که بعدها به ونبش و سپس به وناش تبدیل شده است و این روستا نیز مردان مبارز را بخود دیده چه در قدیم و حتی در زمان میرزا کوچک خان جنگلی و حتی در جنگ جهانی دوم که آثار بجا مانده از پوکه اسلحه خود گواه آن بوده و در زمان دولت پهلوی که با ظلم و ستم آن دوران مبارزه می کردند اسحاق رضایی از مردان مبارز آن دوران بود که در جنگ عراق و ایران به شهادت رسید.

این روستا در زمستان شرایط سختی داشته و ارتفاع و بارش برف حدود 1 متر می رسد حتی افرادهای که به دلیل و شرایط خاص و تهیه آذوقه گرفتار بهمن می شوند و جان خود را از دست می دادند.